Om een beeld te krijgen van hoe €S een verschil kan maken voor haar klanten, heb ik klanten gevraagd om hun verhaal te delen met jullie. Dit gebeurt anoniem. Ik heb tevens gevraagd of zij geen reclamepraatje willen houden, maar een echt beeld willen schetsen hoe zij het ervaren. Ik heb de complete tekst gekopieerd en geplakt onder in dit bericht. Dat geeft het meest eerlijke beeld.
Ik wil de lezers vragen hun respect te uiten door de berichten zo vaak mogelijk te liken of door erop te reageren zonder oordeel, maar met veel respect. Dit is een hele stap die de klanten hiermee zetten. Zij doen dit om aan andere mensen te laten zien dat de drempel hoog is, maar het resultaat groter. Voor mij is het nooit belangrijk hoe iemand terecht is gekomen in de situatie waarin ze verkeren, maar ontzettend belangrijk hoe nu verder?
Hieronder het derde verhaal:
“Leven met Schulden
Je begint je leven zonder zorgen, zonder stress, zonder piekeren kortom een zorgeloos leven.
Je huild en er word voor je gezorgt, alles wat je nodig hebt, krijg je van je ouders en hoeft nergens na om te kijken.
Maar je blijft niet jong en langzaam aan (stiekem toch ook wel heel snel) word je ouder.
Je begint je toch wel zorgen te maken, want wat ga je morgen aan trekken na school, vinden ze me wel aardig en leuk.
En zo leef verder en kom je er achter dat hoe ouder je word je zorgen steeds om iets anders zijn.
Maar dan komt het moment dat het tijd word om voor jezelf te gaan zorgen, je eerste baantje.
Ohww wat heerlijk gevoel als je je eerste salaris op de bank krijgt, en wat doe je?? JUIST .. SHOPPE.
Nu spreek ik dan wel over mezelf. Misschien en hopelijk hebben andere het beter gedaan.
Je ouders helpen je (althans dat proberen ze) maar je bent toch zeker oud en wijs genoeg om zelf te beslissen??
HAD IK TOEN MAAR GELUISTERD.
Maar goed we gaan een grote stap voorruit en komen op het moment waar alle ellende begon.
Een vriend op je 18de, wow wat een ruige stoere gast, (laat ik me tot dat soord mannen toen aangetrokken voelen), en hij wou mij.
Na 2jaar bleek ik zwanger te zijn, een ongeluk. NEE kinderen zijn nooit ongelukjes, maar echt geplant nu ook weer niet.
Dus samen wonen want ja je wilt natuurlijk alles geven aan je kind.
Ik werkte hij ook. Dus dat moest toch goed gaan.
Maar ja we hadden natuurlijk niks om een huis te vullen, geen bank geen tv, geen wasmachine, geen kinderkamer, kortom helemaal NIKS.
Dus, wat ga je doen, JUIST !! Geld lenen.
We werken beide dus we kunnen het terug betalen. Maar we waren even vergeten dat je niet gratis kunt wonen..
OEPSS.
Mijn vriend verloor zijn baan, nu heb je dus een behoorlijke uitdaging.
Zoek werk zou je zeggen, helaas heeft hij vanaf dat moment nooit meer gewerkt, en was ik de kostwinnaar.
Het tweede kind werd geboren, dus verhuizen naar een grote huis want het kind had natuurlijk ook rcht op een eigen slaaapkamer.
Dusss
je verhuist, Maar even vergeten natuurlijk dat het nieuwe huis niets heeft.
Je komt dus weer geld aan het uitgeven voor iets voor op de vloer, muren, nieuwe babykamer. en ga zo maar door.
Ondertussen werkte ik nog steeds alleen, ook nog partime want ik moest me dochter zorgen (want dat deed de vader niet), en nu ook nog een tweede op komst.
Ondertussen lopen schulden langzaam maar zeker op.
Je begint bang te worden als er post komt. Op een gegevene moment gooide ik het gewoon weg zonder te openen. (geen post geen schulden zo dacht ik)
Het huwelijk (ja inmiddels getrouwd) liep niet, ik schreeuwde , smeekte GA WERKEN GA WERKEN.
Hij wist ook van de schulden en ging behoorlijke fouten dingen doen, er kwam geld binnen maar met zwart geld kun je net niks.
Hij ging steeds vaker weg, weinig thuis, feesten tot en met. Dingen kopen terwijl het niet betaald kon worden, dus meer schulden en meer en meer en meer.
Ik kon op een gegevene moment niets anders meer als selecteren, wat betaal ik en wat niet. er zal eten op tafel moeten komen, voor mijn kinderen, ik at niet meer
Want ik kon beter er tegen dacht ik, gelukkig hebben mijn kinderen wel altijd eten en drinken gehad, ze hebben bijna niets geleden eronder, en daar dank ik god voor.
Mijn gezondheid kelderde behoorlijk, ik was brood mager, werkte meer en meer en meer.
Maar geestelijk en lichamelijk was ik OP.
De verandering
Die kwam omdat mijn moeder zei “waar is mijn dochter” dat zei ze tegen mij terwijl de tranen over haar wangen rolden.
Was er dus iets VERANDERD nee !!! helemaal niks
Een scooter zou geweldig zijn geweest, maar dan heb je ook geld nodig om die te kunnen kopen.
IK HAD HULP NODIG, ECHTE HULP.
Want inmiddels was de schaamte net als de schulden behoorlijk gegroeit.
Ik heb niet lang hoeven denken en ben met ES in zee gegaan.
In de 3jaar is er enorme vooruigang geboekt.
Nu nog steeds krijg ik hulp van ES, en samen gaan we voor de uitstreep.
Maar dat gebeurd pas als ik de nodige nazorg heb ontvangen, want dat doet ESTHER ook.
Ik ben weer vrolijk en kan weer oprecht houden van mezelf en van de dierbare om me heen.
Natuurlijk zijn er momenten dat je het moeilijk hebt, maar die wegen niks op tegen de momenten die ik gelukkig ben.
JE BIJT JE VAST IN IETS TOT HET OPGELOST IS EN RECHTVAARDIG IS.
