Wat is er veel gebeurd. Twee jaar geleden, op 23 mei 2014, ging ik, met mijn dochter, naar de Kamer van Koophandel en kwam terug met een geregistreerd bedrijf op naam. Ongelooflijk trots, maar ook spannend begon ik aan een groot avontuur en hoefde ik eindelijk niet meer te werken. Ik doe wat ik leuk vind, waar mijn passie ligt en waar ik mijn hart en ziel in kwijt kan.
Ik heb jaren in de deurwaarderswereld gezeten. Ook daar had ik het naar mijn zin. Het werk vond ik leuk om te doen. Echter de laatste jaren was het steeds moeilijker om te kunnen incasseren, omdat de middelen er simpelweg niet waren. Het veranderde van niet willen naar niet kunnen betalen. Zo brandde mijn plezier in mijn werk op.
Ik ging solliciteren. Ik merkte al snel dat als ik een administratieve baan zou willen, ik Exact moest beheersen. Zo kwam deze cursus op mijn prioriteitenlijstje. Ik kon deze vrij snel afronden met een 9. Daar was ik ontzettend trots op. Van vele mensen kreeg ik de vraag waarom ik überhaupt nog solliciteerde. Ik kon toch beter zelfstandig iets opzetten. Daar moest ik over nadenken en informatie over verzamelen. Dus leek me een administratiekantoor een goed idee. Ook daarvoor startte ik een cursus. Die heb ik overigens niet afgerond, omdat alles zo vlot achter elkaar op zijn plek rolde. Als financieel maatwerker Introductievlog heb je tenslotte geen administratiekantoor.
Het begon allemaal aan de keukentafel. Vervolgens verhuisde ik naar de kleinste slaapkamer. Ik raapte spullen bij elkaar om zo een praktisch kantoor te hebben met voldoende ruimte. Toch was het niet helemaal zoals ik het graag wilde en mijn kantoor kreeg een oppepper.
Deze oppepper bleek ook nog een tweede persoon op mijn kantoor te zijn. Ik vond mijn partner. Echt mijn partner. Ik kreeg de steun die ik nodig had, de kritische vragen, de hulp, de gesprekken op niveau, de brainstorm momenten, de vragen, de vele vele vragen ;).
Mijn alarmsysteem was inmiddels al een toevoeging aan ons gezin. Wat hij aan liefde, zorg en veiligheid met zich mee heeft gebracht, blijft onbegrijpelijk. Mijn Duuk, mijn beste vriend.
Ik stopte ook nog even met roken, want ja, dat kon echt niet. Voor mezelf had ik geen reden meer om niet te stoppen. Tenslotte liep alles rustig en had ik geen zorgen meer. Het juiste moment om te stoppen. Nog steeds heel blij. Ondanks mijn moeilijke momenten (nog steeds) zou ik niet meer terug willen.
Mijn grote wens kon ik ook nog in vervulling laten gaan. Nieuwe kantoorinrichting (alles wit) en mijn Apple monitor. Zo was dan toch mijn hele Apple arsenaal aanwezig en in gebruik. Voor mij nooit meer iets anders. Wat was en ben ik er trots op dat ik dit heb kunnen aanschaffen.
De kers op de taart volgde eind afgelopen jaar. De weergoden waren ons goed gezind waardoor we goed hebben kunnen doorwerken. Nog steeds de beste keuze ever geweest op advies van mijn din en door de inzet van vooral mijn vader en mijn vriend. Ik zit met veel plezier in “mijn hok”. Ik geniet met de openslaande deuren van het mooie weer en voel me zo vrij als ik me maar voelen kan.
Twee bewogen jaren waarbij ik zo tot het besef ben gekomen dat het allemaal om mij draait. Dat ik, als mezelf het beste van mezelf ben. Dat heeft ervoor gezorgd dat de stijltang in de kast is beland en er niet meer uit komt. Es heeft haar eigen krullen weer en die gaan niet meer weg. Ik ben iets (epietsje) zwaarder geworden en dat is iets moeilijker te accepteren, maar hoort wel gewoon bij mij. Ik ben 100% mezelf in mijn relaties. Ik pas me niet meer aan, aan de wensen van een ander. Ik ben zoals ik ben (wel flink genuanceerd).
De afgelopen twee jaar ben ik ontzettend blij en vereerd met het in mij gestelde vertrouwen. Ik heb ontzettend veel geleerd en heel veel mooie momenten mogen meemaken. Ik krijg goede feedback waarmee ik de kwaliteit hoog kan houden.
De open dag heb ik opgeschoven tot nadere berichtgeving. Soms moet je eerst rust nemen om iets uit alle kalmte tot een succes te kunnen maken. Daar ben ik nu mee bezig. Hou dus de blogs of de Facebook pagina in de gaten voor een nieuwe datum. En daar is die dan: vrijdag 16 september 2016 van 16:00 tot 20:00 uur.
Rest mij niets anders te zeggen dan bedankt, bedankt, bedankt aan een ieder die dit samen met mij mogelijk heeft gemaakt. Ik had het alleen niet voor elkaar gekregen. Ik ben ongelooflijk trots en hoop nog vele mensen te kunnen helpen naar een nieuwe start.
Wat een mooi en inspirerend verhaal! Gefeliciteerd met je jubileum!
LikeLike
Dank je wel.
LikeLike
Perfisia mèt dien 2 jaorig jubelei, sjoen besjreve.
LikeGeliked door 1 persoon
😢 Diech bis mega good bezig. Perfisia en tot ste nog veul sjoen deenger maags bereike. Iech bin trots op diech, blief diech dat ouch op diech zelluf!😘
LikeGeliked door 1 persoon
Daanke leef din.
LikeLike